DE VITRINE

WAT KAN IK KOPEN?

Hieronder staan een paar voorbeelden. Wilt u er meer, dan kunt u terecht werk.
In de onderstaande teksten zijn uiteraard persoonlijke toespelingen verwerkt. Het voert te ver om die uit te leggen.

 Voorbeelden van gedichten:

A. Op het overlijden van een poes die ooit was komen aanlopen:

GRAFDICHT OP JACOB, FELIX DOMESTICA ET ERRABUNDA

Hij kwam wanneer hij wou,
- je kiest je poes niet uit,
nee, hij kiest jou,
een niet altijd ontrafelbaar besluit.
Zo kwam hij ooit, zo is
op zijn manier hij ook gebleven.
Dat categorische gegeven
is – zij met recht gezegd – voorwaar geen kattepis.
Jij mocht hem drank en voedsel geven
en streling, dak en warmte poezenpas.
En dat is volgens katten in dit leven
de hoogste eer. Nog meer: felicitas.
Nu is hém dan de laatste eer bewezen.
Ook poezen gaan na negen levens dood.
En of er in zijn droom na dezen,
nu hij voor ’t laatst zijn ogen sloot,
een poezenhemel is
blijft zijn geheimenis,
zijn poezenfantasie,
zijn catacomb, waarbinnen
je hem blijft horen spinnen:
Poeëzie.

B. Voor iemand die 64 wordt:

O hoogge8e A.!                              8

8 meer dan het getal,                   8
maar -8 het ook niet:                   -8
on8zaamheid toch zal                  8 
maar leiden tot verdriet.         
Dat d’ 8 in het kwadraat               8
die u deel8ig is,                             8
mag brengen wat u d8!                8
Dat hoopt en dat verw8                8
de groep die uw ged8enis          8
1dr8ig toege9 is!                           8
                                                       ___
                                                       64


(Als u goed kijkt, ziet u dat de uitkomst van de rekensom eigenlijk 74 moeten zijn)

C. Voor iemand die 60 wordt:

Ach, met ingang van vandaag
kun je niet meer op de vraag
“ben je zestig?” net doen of
het een ander mens betrof.
Want de simpele waarheid is
dat je ’t bent: geen kattepis,
maar een feit om met plezier en
echt naar hartelust te vieren,
want je plooit het verdraaid lenig:
je wordt zestig, maar blijft enig!

D. Nieuwjaarswens in opdracht van iemand wiens partner in het afgelopen jaar was overleden:

Staan op de drempel van
het jaar en weten wat
je mist en weten dat
je verder moet. En kan.

Het leven gaat niet door,
nee: jij! Want dankbaar voor
wat je gekregen hebt,
de vreugde die je schept
omdat je vrienden jou
omringen met hun trouw.

Wat wil je meer? Ik wens
dit toe aan ieder mens:
Zoek het niet ver, maar hier.
Ook in 2004!

E. Gedicht bij het overlijden van een moeder:

Zij slaapt alsof zij straks
gewoon weer wakker wordt
en om iets net bedachts wat lachen zal.
Maar alle vragen zijn vannacht
verstomd en rond haar mond
ontspringt niet meer
die twinkeling "zie mij nu weer!"
Haar liefdevol gebaar: verdord.
Geen zorgen ook, geen zoeken naar
waarom de hemel zo betrokken is
en naar het diep geheimenis
van deze zee die – zie toch aan -
nog niet vertrokken is.
Vandaag is het?
Van nu af aan
altijd vandaag.
Toch tegenwoordigheid
van geest, van klare vrolijkheid,
van vragen, onbenard,
van liefde, onverkort,
van dankbaarheid:
steeds als zij in ons hart
weer wakker wordt.
 

Voorbeelden van liederen

A. Voor een natuurkundeleraar uit Limburg:

Wijs: Waar in ’t bronsgroen eikenhout

Waar Boyle- Gay Lussacs wet heerst, Newtons appel valt,
Watts theedekseltje opwipt, spanning samenbalt,
Archimedes “Eureka!” nog steeds wordt gehoord:
Daar is Frans’ vaderland, science’s dierbaar oord! (2x)

Waar behoud van energie vaste regel is,
Licht als golf of deeltje snelt door de duisternis,
Maar helaas in ’t bellenvat waarneming verstoort;
Daar is Frans’ vaderland, science’s dierbaar oord! (2x)

Waar oplosbaarheidsproduct, massamiddelpunt,
Driftsnelheid en zwaartekracht ieder is gegund,
Je de brekingsindex ziet, ’t Doppler-effect hoort:
Daar is Frans’ vaderland, science’s dierbaar oord! (2x)

Waar de traagheid haar moment, ’t veld zijn sterkte heeft,
Waar de lading min kan zijn, wrijving warmte geeft,
Waar je door een nooit gezien quarkje wordt bekoord:
Daar is Frans’ vaderland, science’s dierbaar oord! (2x)

Waar een leerling bij de bel als met lichtsnelheid
Het lokaal nog binnenvliegt en verzucht: “op tijd!”
Want hij weet wel haast fysiek hoe ’t bij dit vak hoort,
Dat exact heiligdom, Frans’ zijn dierbaar oord. (2x)

Meer dan vijfentwintig jaar en tien maanden bracht
Jij je lessen hier op school vol effect en kracht,
Lading, spanning, energie en vermogen, maar
Dankzij je Limburgs hart maakte je ’t echt waar! (2x)

B. Op een wiskundige die zestig wordt:

Op de wijs van: Uren, dagen, maanden, jaren

Henk, wij weten ook als leken:
Zestig dat is als getal
- Puur wiskundig dan bekeken -
Feitelijk van niemendal.
Het product van 4 x 15,
5 x 12, 6 x 10:
Nuttig als ik ’t kleinbedrijf dien,
Maar dan heb je ’t wel gezien.

Ja, in Babel lang geleden,
Was de zestig echt primair,
Maar in ’t digitale heden
Gaan we liever toch binair.
1 000 000 zou beter passen
Voor een volbloed mathemaat,
Maar voor ’t feestje van die klasse
Kom je nog niet aan de maat.

Nuchterheid zal steeds jou sieren:
Jij vond zelf het ook te vroeg
Om een heel groot feest te vieren
Want gewoon is gek genoeg!
Ons voor overdaad behoeden,
Daarvoor hebben we jou hoog.
Hoeveel stormen mogen woeden,
Henk, jij houdt het altijd droog!

Wijs, verstandig, overwogen,
Steeds bedacht op nattigheid.
Als we ’t zingend zeggen mogen:
Henk, dat willen we niet kwijt!
Daarom nu het glas geheven
Vol van fonk’lend, bruisend nat:
Dat je nog heel lang mag leven!
Ben je zestig? Da’s heel wat!

C. Voor het koor van de familie Speelman:

(op de wijs van Schuberts Der Leiermann)

Langs de wegen vroeger trok de muzikant,
draaiend aan zijn orgel liep hij door het land
en hij zong zijn liedjes steeds weer welgemoed
en zo’n simpel liedje dat deed ieder goed. (2x)
Ook al was het droevig of melancholiek:
door zo ’n wijsje kreeg je leven weer muziek.
Jaren grijs en somber, dagen kil en koud,
maar muziek geeft warmte en licht aan jong en oud. (2x) [NB: warmt’ en]
Speel dan, speelman, speel dan! Speel maar altijd door!
Zing voor ons je liedjes! Streel ons hart en oor!

In de dorpszaal zingt er een familiekoor:
meer dan twaalf jaar al gaat dat zo maar door! [NB: twalef]
Zingend met elkaar toch smeden zij een band,
samen één familie: stam- en stemverband. (2x)
Het moderne leven is een potpourri:
samenzingen brengt je weer in harmonie!
Met je stem verhef je ook jezelf en hoe!
Zing je, ach, dan ben je nooit meer levensmoe! (2x)
Zing dan, Speelman, zing dan! Zing nog maar heel lang!
Wacht alleen nog even met je zwanenzang!

^boven
                                                             

  Website gebouwd door intronet