ADEMTOCHT 2013

VOOR FRANS METZ

Vanaf ons eerste uur een kind des doods.
Want wij zijn stof en as, vel over been,
wij gras, gras in de wind, wij oogst
van kaf.
               En toch je weet: ook nooit alleen
maar stip in het heelal. Want je bent hier
op deze aarde, onder deze hemel:
de levensgrote kans dat in ’t gewemel
jij Haar ontdekt (of Hem), jij liefdesdier,
jij fluitend, denkend riet, dat mergdóór voelt
dat jij ten diepste daarvoor bent bedoeld:
Je kan, je màg je definiëren tot
- o tranen, blijdschap, vuur! – een kind van God.

(6 maart 2013)
 

>inhoud