ONTVALLEN SCHIER

-
                                            naar Montale
De ochtendwandeling langs zee,
afwezig luisterend naar de golven,
het meeuwgekrijs van herejee,
’t geknerp van schelpen opgedolven,

maar nu onder jouw voet vertrapt,
terwijl jij speurt naar wat wellicht
de nachtelijke vloed je bracht
aan waarde, weelde of gewicht.

De plasticflessen, stukken hout,
je slaat het al taxerend gade,
want wat je kiest, je weet, je sjouwt
het met je mee tot winst of schade.

Zo juttend langs de vloedlijn gaan
om plotseling pijnlijk te verstaan
dat heel je leven tot nu toe
je nooit iets anders hebt gedaan,
hopend op wat zich voor zou doen.

>inhoud