ADEMTOCHT 2015

-
De jaren leren je bescheidenheid.
Wat je nooit kon, kan je ook nu nog niet.
Wat wel verliest zijn vanzelfsprekendheid.
Je stem haalt vaak niet meer het oude lied.
Of erger – droever – nog: herhaalt het maar.
Je ziet het aan de blikken: je wordt glas.
Als voorspel het omzichtige gebaar
uitmondend in niet merken waar je was
-laat staan: je bent. En toch – zo waar! – je bent.
Niet droef, niet in gekwetste ijdelheid.
In al je veegheid voel je warm en wijd
de vrede van je eigenste moment.
(25/26 oktober 2015)
 
inhoud>