DOOD EN VRIJHEID

MAMRE

God is dat vreemd gezelschap dat
langs komt bij jou daar in je tent.
Zon op zijn hoogst, je zit maar wat.
Maar zie je hen, loop je attent
hen tegemoet en noodt ze uit:
ik heb hier water en wat brood,
ontspan u hier! En jij pakt uit:
koek, room en melk en - sakkerloot! –
het kalf dat je vers slachten liet.

Terwijl zij eten sta je daar
terzij. Een ober. Acoliet.
Stil, zo maar daar. Geen sein, gebaar.
Je zegt geen woord, je wacht, je hoort
wel wat er komt. Je zal het leren.

Nog niet.
Zon laat de lucht vibreren.
’t Getinkel van het eetgerei.
En jij onder die eik.
                                (Jij, vader van
ons allen, jij verlanger, mens godvrij,
jij, godverzoeker Abraham!)
(3 juli 2018)

 
 >inhoud