LOPEND WANT 2018

ZELLEVIE

Na zoveel jaren leven, denk ik dus
dat dit het is – maar wie ben ik? Een mus,
geen adelaar. Wel een gelukkig mens.
Want wat ik ook aan fouts deed, ’t ging naar wens
meestal. Een op dinsdag geboren zondagskind.
Geen neus en horend doof en ziende blind
en vaak oordelend met lichtvaardigheid –
gevolg van een blijmoedigheid
die ik – denk ik – van moederszijde heb
en waarin ik steeds diep behagen schep
hoe zwart het perspectief voor ons ook is.
Want ja, van nabij ziende is geschiedenis
meestal zo vrolijk niet als achteraf
het blijkt te zijn. En ja, wij naar het graf
ons hele leven onderweg. Maar ik
weet elke dag: gegeven ogenblik.

                                                     (5 augustus 2018)

>inhoud