LOPEND WANT 2018

HOMERUS

Van de paleizen restten de ruïnes.
Vergane glans, vermalen macht.
De stille blijken van lawines
van ondoorgronde, duistere kracht:
invasies van naamloze schimmen
met slechts verwoesting als hun spoor.
De hemel huilt, de velden grimmig,
een stilte doods als nooit te voor.

De tijden zwijgen – en toch moeten
doorlevenden er zijn geweest,
wat sloebers die de grond omwroeten:
verarmd, vervreemd, verstard, verweesd.
- met in hun koppen nog
van ooit en toen, van grote namen
de verre echo’s, kreten, woorden
als trouw en trots en heldendaad,
verhalen vol van wrok en wraak,
hartstocht die zich niet binden laat,
verlangen, stil en levensbaak,
maar in de hand van welke god
ook maar, een onontkoombaar lot.

Hij luistert, enkel oor, en vindt
de taal die het verhaal ontsluit,
maakt stenen brood, vindt blind
de weg vooruit voor ons naar uit,
naar Ithaka – geen doel, maar reis.
Ja, ja je lot – maar hoor die wijs!

                                   (14-18 oktober/17 november 2018)

>inhoud