|
|
2002-08-07
GEEN ORFEUS
GEEN ORFEUS
Geen Orfeus. Nee, ik zal je niet
terughalen uit het doodsgebied.
Dood heeft als steeds het laatste woord.
Maar juist dat zeker weten spoort
mij dwingend tot een antwoord aan.
Zo lang ons samen gaan en staan
nog duren en verduren mag,
van hand in tand, van dag tot dag
een steeds weer wisselend verschiet,
zing ik met jou ons levenslied
en dans met jou - gedeelde smacht -
de laatste tango voor de nacht.
En hoop tot in de laatste pijn
voor jou man van mijn woord te zijn.
Hoe vluchtig, licht toch, poëzie,
wat flarden woord en melodie:
Het is maar wind. Maar onderwijl:
zij drijft ons voort, zij bolt ons zeil.
(oktober 2001)
>inhoud
|
|
|
