ZONGEKUST

-

Vanuit mijn Amsterdamse prentbriefkaart
vlieg ik een Hollywoodfilm binnen
uit zongekust geluk vergaard
en zucht naar zondenvrij beminnen.
Zo innig op ons netvlies ingebrand
rijk van kersthappyendverhalen,
bij elke streep weer aan de goede kant
geijkt ontspannen ademhalen.
En –-- maar – wie weet – ontstijgt de werkelijkheid
de wereld van de droom, ervaar je
- ook daar! - die onverteerde tastbaarheid
van het, van jij, van warme aarde.
Dus maar niet door je harnas vallen in
de grafkuil die zich steeds weer opent
van tja en al gezien en net zo min.
Maar domblijmoedig blootweg voor de dag,
desnoods in zeven sloten lopend,
hijs ik het witte doek als geuzenvlag.
                                (23- 25 september 2005)

>inhoud