KLEINE REISIKONOSTASE

-

Wat ik niet kende, was het water.
Je denkt altijd alleen aan land,
aan dat historische theater
waar elke aanvaller in strandt.
Natuurlijk wist ik van de wijde Wolga
en van de sneeuw zes maanden dik.
Niet van het zomers ogenblik
waar regenbuien elkaar volgen
en niets van de intimiteit
van vennen, kleinere rivieren,
dat water dat in stil brevieren
tussen de groene oevers glijdt.
                                   (14 juni 2005)

>inhoud