DENK MET JE ZINNEN...

18. LUCA BUVOLI: UN BELLISSIMO DOPODOMANI

Terug naar de stralende toekomst van gister,
het juichende staal, de guirlanden van stoom.
Eindelijk vrij van de aarde! Wie eerder wist er
van schoonheid van snelheid, van poëmen van chroom?

O, hoe diep in mijn nieren die lof der beweging,
die hymne van massa’s, ’t beminde gevaar,
het machtslied dat ik nog binnensmonds meezing,
dat twintigste eeuwige jeugdrepertoire.

Maar grijsgedraaid als je het stamelend hoort lezen,
barstende stemmen die brekebenen,
haperend bij “oorlog: enige hygiëne”,
struikelend over “kunst mag alleen maar agressief wezen”.

In ongewilde stilten, toch weer doorbroken,
wordt een tekst ontleed en gereduceerd
tot schreeuw, tot zucht, wordt onweersproken
ons manifest: nog altijd te weinig geleerd. 

Luca Buvoli kijkt in zijn bijdrage aan de Biennale terug op activiteiten van Marinetti en het Futurisme. Een onderdeel ervan is een film waarin de tekst van het Futuristisch Manifest wordt gelezen door mensen met spraakstoornissen.
                                              

> inhoud