DENK MET JE ZINNEN...

22. LAGUNE

Los van het vasteland,
maar zichtbaar nog geen zee:
een marge, een restant.
Een kier, een open snee
in wat gaaf dacht te zijn,
een zwart-witonderscheid.
Maar hier verliep de lijn,
ontstond er mogelijkheid.

Een ruimte die vooral
allereerst ruimte is:
dat weids, toch overal
begrensde vergezicht.

Publiek geheimenis,
dikwijls maar al te licht
(wij blinden!) over ’t hoofd
gezien.
Maar wie gelooft
en hoopt en vooral: mint
die ziet de hemel boven
ons plat bedrijf en int
wat uitzichten beloven.

> inhoud
 

>Allerdoorluchtigste