RAPSODIE 3

DODE ZWAAN
voor Darío en alle anderen

Tot in de dood gracieus
drijft krijtwit zijn karkas,
de hals – alsof hij heus
nog aan het vliegen was –
gestrekt, blakstil. Zijn vlucht
ligt in het water,
niet meer de open lucht.
Verwisseld territoir.
Van het theater
rest het gestremd gebaar.
En niets herinnert meer
aan drift, aan godenmom,
aan wil, verwekkerseer,
aan glans en ochtendzon,
aan pijn, aan haar.
                          (30 oktober 2009)

>inhoud