CHEMIN DES DAMES EN ANDERE GEDICHTEN

LICHT OP AMSTERDAM

1. januari/februari (Plantage Doklaan)

De stad wacht op je komst: décor,
een reep toneel binnen het kader van
je ogenblik. Kom, speel!
De schijn van stilgezette tijd
bedriegt: ’t verhaal verlaat de lijst.
Springt je het niet in ’t oog? Niets is
er toch voor niets? De kans van ’t jaar,
de stad een open doel. Licht is
een hand die vindt wat hij moet doen.

2. maart/april (Wagenaarstraat)

Met namen schilder je:
zeg mijm’rend ‘Amsterdam’,
zeg ‘Dapperstraat’ en een gevoel
van stom geluk welt uit
je woorden op. Een oude fles
die open gaat en in geen tijd
te legen lijkt. Zo schilderen:
een stilgerijpt ‘Er was eens‘ wordt
in geur en kleur voor later losgemaakt.

3. mei/juni (Bank van Lening)

Maar niets voor niets. Tijd vordert van
het vroegst begin. Met slechts één doel:
vereffening. Elk nieuw gebouw
is stapeling van verlies. Mijn samenvoeging is
een som van grotere vervluchtiging.
Dus altijd parasiet en handelaar
in wind. slechts tijdelijke winst geboekt
ten koste van het komende failliet.
Of wint wie tijd wint toch genoeg?

4. juli/augustus

Ons Amsterdam is vol van vege tekens:
een doodsengel fietst rond en legt
zijn wilsverlammend spoor.
Uit het gezichtspunt van het eeuwige verval
zijn wij maar groen en smal,
de dood slechts één zet voor.
Maar wonderlijk genoeg, die ene stap
op het gegeven ogenblik
het licht op tijd betrapt.

5. september/oktober

Het herfstig baksteen en het vreugdeloze hout
vertellen kijkers hun geschiedenis.
Het pakhuis staat nooit leeg. De holten bergen
stil vermoeden, schaduwen van toen.
In ver gelegen nissen wacht geheim.
Voor wie wil zien. Verhaal is slechts te vinden
voor wie zijn zinnen erop zet, zich plaatst
in ’t raam van het moment, een spiegelvlak
waarin je onvoorzien jezelf ontdekt.

6. november/december (Oudezijds Kolkje)

Dit land, voortdurend dieper zakkend
sinds mensenhand zich roerde om de grond.
Het water zal eens winnen.
Maar smalle richels scheiden ons van ooit,
de regels van ons spel,
de lijsten van ons Hollands schilderij.
Hier heeft alleen het tijdelijke duur.
Dit is mijn plaats, mijn doel dan ook.
Slechts leven voor de dood.

                                                         (1987)


(Gedichten voor de kalender 1988 met schilderijen van Vera (uitgave Drukkerij Dimak) )

>inhoud