HOLLANDSE DREVEN

RIET
Tegen een hemel, ver, vriesdroog,
wijzen de kraggen naar omhoog.
De broze kronen boven
gekrookte, dorre halmen
laaien in de vurige oven
van de zon die in de walmen
van de wintermiddag sterft.
Herrijzende herinnering
die plotseling zich verscherpt:
onze laatste wandeling.

                         (5 – 12 januari; 26 januari 2004)

>inhoud