|
2005-12-15
ZONGEKUST
-
De ruimte die je in je draagt is anders hier. Wíj hebben maar een zuinig stukje grond dat vraagt om zee en stapelwolken waar je bergen in kan zien. Hier zijn de velden dagenlang, het woud is eeuwig en in de woestijn bestaat geen tijd, slechts oponthoud. God, zegt men, gaf zijn eigen land aan wie kwam aangespoeld. En, God! hoe gul gaat het hier van de hand! Men hakt hier ruimte handzaam tot parkeerterrein, tot weg, tot pand - alsof het maar tot niets verplicht -- en houdt dan toch het berggezicht! (15 oktober 2005)
>inhoud
|
|
|