RAPSODIE I

-

Mijn tuin is elke morgen
begin van het heelal.
Het groen en ’t uitzicht zorgen
voor wat ik nu maar zal
- want bij gebrek aan beter –
omschrijven als ‘geluk’,
maar dat mocht wel concreter,
zo ‘n woord geeft maar een stuk,
te vaag, te leeg, te zwaar.
Geen beeld van hoe ik hier
maar zo maar zit, tastbaar
dit eigenste kwartier,
dat dwarsdoor/wars van tijd
ruikt, reikt naar eeuwigheid.

                                   (22 augustus 2007)

>inhoud