TOEDOEN 3

-

In een wereld van lukrake klanken
schept rijm een wondere orde
waarin loze relazen en manke
vergelijkingen weerklanken worden,
gebint van een onderkomen,
een windscherm in de woestijn
om voor je drammen en dromen
een toevluchtsoord te zijn.
Als een kind op de rug van de taal
dat meewiegt met moeders stap,
ontheemden, steeds aan de haal,
maar toch hopen op burgerschap,
op een plaats waar je schrijft dat je blijft,
waar, wonder van lentebegin,
groen waas in de bomen drijft
en gestamel uitspruit tot zin.
                                                (10 april 2001)

>inhoud