NOVA ZEMBLA

11.

Bij ’t eiland treffen ze een beer.
De eerste in een lange rij:
zo ’n kleine zestig heeft de Veer
in zijn verslag vermeld. Geen blij
verhaal. Vaak een verbeten strijd
waarin haat angst haast evenaart.
Het duurt ook steeds een eeuwigheid
voordat met bijl en hellebaard
en met musket de mens toch wint.

Het heeft – al wordt dat niet gezegd –
wel iets heldhaftigs, een instinkt
van oertijd dat je niet direkt
bij Hollanders veronderstelt.
Met beren hebben wij niet veel:
geen Bern hier of Berlijn, geen held
als Lāčplēsis. Maar in ginds deel
van onze aardbol, op de grens
van zijn, komt mythe in het zicht
en hult de wereld in zijn licht:
een beer het Beest, een mens de mens. 

> inhoud