2013-11-19

DE VAL VAN CANDIA

7.
En straks is het te laat. Straks als de grootvizier,
omwille van zijn eigen hoofd maar één ding wil
(de val van Candia) en kalm, planmatig hier
belegeren gaat. En dat maakt het verschil.
Al kost het jaren.

Een kanker die in stilte zaait,
zijn tunnels graaft om wallen sluiks te ondermijnen;
een onderhuidse woekering die bressen slaat,
waar wij ons veilig waanden, eeuwig soevereinen.

- Of zit het dieper toch en komt het niet van buiten?
Een fout die voortkomt uit je eigen aard? Jouw waan
je argwaan tegen macht die almacht in kan sluiten,
jij, republiek die elk verdenkt en het dus aan
een echte vriend, een trouwe hulp juist nu ontbreekt.

Wantrouwen is besmettelijk als pest; het gaat
van hand tot hand, van hoog tot laag, steeds groter kwaad.

De vijand stormt en jij weerstaat. Maar erger dan
hun kogels of jouw haperend kanon en ‘t bloed
van zoveel mensen blijft de haat, ’t minachten van
wie naast je staat. En jij weet: dat komt nooit meer goed.
 

 

>inhoud



  Website gebouwd door intronet