SEPTEMBER

3.

Zij die hier binnenrijdt, het is September.
Met patina van eerste rimpels naast
haar bruine oog, een schoonheid, rijp door weer
en tijd: geef mij de bloem niet, maar de vrucht.
Zij komt, vorstin van oogst en herfst,
mijn vadergrond beroeren met haar mond van vuur,
boomblad zal gloeien, appels blozen en
gouden spinnen pavoiseren het bos
van tak tot tak, feest dat venerisch snel
zich voortplant, mond op mond, een offensief:
bronsgroene para’s landen in de bomen,
colonnes van roestrode amazones
rukken op en planten jubelend hun
gulden vanen op haag en heuveltop.
Een bosrand in de verte lijkt in brand
en langs de hemel trekt eskader na
eskader. Een leger dat zich in
beweging zet met altijd lachende soldaten
die dromen van de vruchten van onsterflijkheid.

>inhoud